କେନ୍ଦ୍ର ପରିବେଶ, ଜଙ୍ଗଲ ଏବଂ ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଭୁପେନ୍ଦର ଯାଦବ ( Bhupendra singh jadav ) କାନାଡାର ମଣ୍ଟ୍ରିଲରେ ଆୟୋଜିତ ଜୈବ ବିବିଧତା ସମ୍ମିଳନୀ ର ପଞ୍ଚଦଶ ବୈଠକରେ ଭାରତର ଜାତୀୟ ବିବୃତ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି। ବିବୃତ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରି ଶ୍ରୀ ଯାଦବ କହିଛନ୍ତି, ଆମେ ସମସ୍ତେ ଏହା ବିଶ୍ବାସ କରୁଛୁ ଯେ ଜୈବ-ବିବିଧତା ସହିତ ସମସ୍ତ ବିଶ୍ବ ଆହ୍ବାନର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବା ପାଇଁ ଶକ୍ତି ଓ ଉତ୍ସାହର ଗୋଟିଏ ହିଁ ଉତ୍ସ ରହିଛି ଏବଂ ତାହା ହେଉଛି ଭରସାଯୋଗ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ।
ବିଶ୍ବ ର ଜନସଂଖ୍ୟାର 17 ପ୍ରତିଶତ ଭାରତରେ ଥିବାବେଳେ, ମାତ୍ର 2.4 ପ୍ରତିଶତ ଜମି ଏବଂ ଏହାର 4 ପ୍ରତିଶତ ଜଳ ସମ୍ପଦ ଅଛି, ତଥାପି ଆମେ ଆମର ଉଦ୍ୟମରେ ଆଗକୁ ବଢ଼ୁଛୁ।
ଆମର ବନ୍ୟଜନ୍ତୁ ଜନସଂଖ୍ୟା ସହିତ ଆମର ଜଙ୍ଗଲ ଏବଂ ବୃକ୍ଷର ଆବରଣ କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଛି। ଆଇକନିକ୍ ଚିତାକୁ ଭାରତୀୟ ବାସସ୍ଥାନକୁ ଫେରାଇବା ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ପଦକ୍ଷେପ ନିଆଯାଉଛି। ଘୋଷିତ ରାମସର ସାଇଟଗୁଡିକର ସଂଖ୍ୟାରେ ଭାରତ ଦ୍ରୁତ ଅଗ୍ରଗତି କରିଛି ଏବଂ ଏବେ ଏହି ସ୍ଥଳର ବର୍ତ୍ତମାନ ସଂଖ୍ୟା ପଞ୍ଚସ୍ତରି ହୋଇଛି। ଏକ ବୃହତ ବିକାଶଶୀଳ ଦେଶ ଭାବରେ, ଆମର ଜଙ୍ଗଲ ନୀତି କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ପାଇଁ ଆହ୍ବାନପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ କିନ୍ତୁ ଆମର ଜଙ୍ଗଲ ସର୍ବେକ୍ଷଣ ଏହାର ସଫଳତାର ପ୍ରମାଣ ଅଟେ। ଆଇଚି ଟାର୍ଗେଟକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାରେ ଭାରତର ବାଲାନ୍ସ ସିଟ୍ ସକ୍ରିୟ ଏବଂ ଆଗକୁ ଦେଖାଯାଉଛି ଏବଂ ଭାରତ ଏହାର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ପୂରଣ କରିବାକୁ ଯାଉଛି।
ବିକଶିତ ଦେଶଗୁଡିକର ଐତିହାସିକ ଅସଙ୍ଗତ ତଥା ଅସମାନ ଗ୍ରୀନ୍ ହାଉସ ଗ୍ୟାସ ନିର୍ଗମନ ହେତୁ ପ୍ରକୃତି ନିଜେ ଚାପରେ ରହିଥାଏ, ବିଶ୍ୱ ତାପମାତ୍ରା ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପରିବେଶ ଆହ୍ବାନର ପ୍ରକୃତି ଭିତ୍ତିକ ସମାଧାନ ସେମାନଙ୍କର ଐତିହାସିକ ତଥା ସାମ୍ପ୍ରତିକ ଦାୟୀତ୍ବକୁ ମାପିବା ପାଇଁ ବିକଶିତ ଦେଶମାନଙ୍କ ଦ୍ବାରା କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ବିନା ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ। ଯଦି ପ୍ରକୃତି ନିଜେ ସୁରକ୍ଷିତ ନହୁଏ ତେବେ ପ୍ରକୃତି ସୁରକ୍ଷା କରିପାରିବ ନାହିଁ। ପ୍ରକୃତିର ତାପମାତ୍ରା ବୃଦ୍ଧି ହେଉଛି ଏବଂ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ତାପମାତ୍ରାକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରା ଯାଇ ନାହିଁ ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରକୃତିର ରକ୍ଷା କବଚ ମଧ୍ୟ କାମ କରିବ ନାହିଁ।
କାର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱୟନର ମାଧ୍ୟମଗୁଡିକ ଆମର ସାଧ୍ୟ ସହିତ ମେଳ ହେବା ଜରୁରୀ। ଏମଡିଜି ଗୁଡ଼ିକର 8 ଟି ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା, ଏସଡିଜି ଗୁଡ଼ିକର 17 ଟି ଲକ୍ଷ୍ୟ ଅଛି, ଆଇଚି ଜୈବ ବିବିଧତା ଲକ୍ଷ୍ୟ 20 ଏବଂ ବିଶ୍ବ ଜୈବ ବିବିଧତା ଢାଞ୍ଚା (ଜିବିଏଫ୍) ର 23 ଟି ଲକ୍ଷ୍ୟ ରହିଛି। ଏହି ଲକ୍ଷ୍ୟ ମାଧ୍ୟମରେ ବଢ଼ିଥିବା ଆଶା ପାଇଁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ମାଧ୍ୟମ ମଧ୍ୟ ସେହି ସ୍ତରର ହେବା ଆବଶ୍ୟକ, ବିଶେଷ କରି ସାର୍ବଜନୀନ ଅର୍ଥ ଭାବରେ। ଆର୍ଥିକ ସହାୟତାର ଆମର ଏକ ମାତ୍ର ସ୍ରୋତ ହେଉଛି ଗ୍ଲୋବଲ୍ ଏନଭିରୋନମେଣ୍ଟ ଫାସିଲିଟି ଯାହାକି ଅନେକ ସମ୍ମିଳନୀର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଥାଏ।
ମାନବଜାତି ପାଇଁ ଜୈବ ବିବିଧତାର ମୂଲ୍ୟ ସାଂସ୍କୃତିକ ଏବଂ ସାମାଜିକ ସହିତ ଏହାର ଅର୍ଥନୈତିକ ଦିଗରେ ମଧ୍ୟ ରହିଛି। ସଂରକ୍ଷଣ, ସୁରକ୍ଷା ଏବଂ ପୁନରୁଦ୍ଧାର ପାଇଁ ପ୍ରୟାସ ସହିତ ଜୈବ ବିବିଧତାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥାୟୀ ବ୍ୟବହାର ଏବଂ ପ୍ରବେଶ ତଥା ଲାଭକୁ ଆଦାନ ପ୍ରଦାନ କରିବା ହେଉଛି ପ୍ରମୁଖ ବିଷୟ।
ଆଧୁନିକ ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟା, ବିଶେଷକରି ସୂଚନା ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟା, ଆମର ଲକ୍ଷ୍ୟକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବ। ତେଣୁ ଡିଜିଟାଲ୍ ସିକ୍ୱେନ୍ସିଂ ସୂଚନା ଏକ ଯଥାର୍ଥ ଏବଂ ଉପଯୁକ୍ତ ଉପାୟରେ ପ୍ରବେଶ ତଥା ଲାଭ ବଣ୍ଟନ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହେବା ଜରୁରୀ। ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ନିରପେକ୍ଷ ଏବଂ ନ୍ୟାୟ ପୂର୍ବକ ଉପାୟରେ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ।
ଭାରତ ଫଳପ୍ରଦ ବିଚାରକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛି ଯାହା ଆମର ପ୍ରାକୃତିକ ଐତିହ୍ୟକୁ ସଂରକ୍ଷଣ ଏବଂ ବଢ଼ାଇବ ଯାହା ଆମର ପୂର୍ବପୁରୁଷ ଏବଂ ପରମ୍ପରା ଆମକୁ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି। ଆମେ କେବଳ ପ୍ଲାନେଟ୍ ଆର୍ଥର ରକ୍ଷକ ଅଟୁ ଏବଂ ଆମର ସୀମାବଦ୍ଧ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ହେଉଛି ପୃଥିବୀ ମାତାର ସମୃଦ୍ଧ ଜୈବ ବିବିଧତାକୁ ଆହୁରି ସମୃଦ୍ଧ କରିବା, ଏହାର ମୂଳ ଗୌରବକୁ ପୁନଃସ୍ଥାପନ କରିବା ଏବଂ ଏହାକୁ ପରବର୍ତ୍ତୀ ପୀଢ଼ିକୁ ସମର୍ପଣ କରିବା ଯଦ୍ବାରା ମାନବଜାତି, ପ୍ରକୃତି ଏବଂ ସମସ୍ତ ଜୀବମାନଙ୍କର କଲ୍ୟାଣ ହୋଇ ପାରିବ।
ମୁଁ ପୁନର୍ବାର ପୁନରାବୃତ୍ତି କରେ ଯେ ଆଜି ଯାହା ଆବଶ୍ୟକ ତାହା ହେଉଛି ମାଇଣ୍ଡଲେସ୍ ଏବଂ ବିନାଶକାରୀ ବ୍ୟବହାର ପରିବର୍ତ୍ତେ ମାଇଣ୍ଡଫୁଲ୍ ଏବଂ ବୁଦ୍ଧିମତାର ସହିତ ଉପଯୋଗ। ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ଆମର ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ମିଶନ୍ ଲିଇଫ୍ ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି ଯାହା ଏକ ପରିବେଶ ସଚେତନ ଜୀବନଶୈଳୀ ପ୍ରତି ଏକ ଜନ ଆନ୍ଦୋଳନ। ଏହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରି, ଆସନ୍ତୁ ଉତ୍ସାହର ସହିତ ସିବିଡିଟିର ମୂଳ ନୀତି କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରି ଏକ ସମାନ ତଥା ସ୍ଥାୟୀ ବିଶ୍ୱ ଆଡକୁ ଅଗ୍ରସର ହେବା। ଏହି ସେହି ଭାବନା ଅଟେ ଯାହା ଭାରତର ଜି20 ଅଧ୍ୟକ୍ଷତାର ପ୍ରକୃତ ଧ୍ୟେୟ-ବାକ୍ୟ ଅଟେ, ଅର୍ଥାତ୍ ବସୁଧୈବ କୁଟୁମ୍ବକମ୍।