ଆଜିକାଲି ସବୁଜ ପନିପରିବା ଚାଷ ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ କୀଟନାଶକ ଓ ପୋକାମାରଣା ଔଷଧର ବ୍ୟବହାର ଅତ୍ୟଧିକ ହୋଇଯାଇଛି। କିନ୍ତୁ ଏହାର ପ୍ରଭାବ ଖୁବ୍ ବିପଜ୍ଜନକ ହୋଇପାରେ। ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ବିଶେଷଜ୍ଞ ଏବଂ ପରିବେଶ ସୁରକ୍ଷା କର୍ମୀମାନେ ଏହି ବିଷୟରେ ଗଭୀର ଚିନ୍ତା ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି। ସେମାନେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ପ୍ରକ୍ରିୟା କ୍ୟାନ୍ସର କେସଗୁଡ଼ିକର ବୃଦ୍ଧି ଘଟାଉଛି।
କୀଟନାଶକ ଓ ପୋକାମାରଣା ଔଷଧ କାହିଁକି ବିପଜ୍ଜନକ?
କୀଟନାଶକ ଓ ପୋକାମାରଣା ଔଷଧ ଗୁଡ଼ିକରେ ବହୁତ ରାସାୟନିକ ପଦାର୍ଥ ଥାଏ। ଯଦି ଏଗୁଡ଼ିକର ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ବ୍ୟବହାର ନ କରାଯାଏ, ତେବେ ଏଗୁଡ଼ିକ ମାନବ ଶରୀରରେ ପ୍ରବେଶ କରି କ୍ଷତି କରିପାରେ। ବିଶେଷଜ୍ଞମାନେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଏଗୁଡ଼ିକ କ୍ୟାନ୍ସର ସହିତ ଜଡ଼ିତ ଥାଇପାରେ। ଏଥିପାଇଁ ଏଗୁଡ଼ିକର ବ୍ୟବହାର ସୀମିତ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ।
ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଉପରେ ପ୍ରଭାବ:
କୀଟନାଶକ ଓ ପୋକାମାରଣା ଔଷଧରେ ଥିବା କେମିକାଲ୍ ପଦାର୍ଥଗୁଡ଼ିକ ମାନବ ଶରୀରରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର କ୍ଷତି କରିପାରେ। ଏଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରଜନନ କ୍ଷମତା, ଶ୍ୱାସପ୍ରଶ୍ୱାସ ତନ୍ତ୍ର, ନର୍ଭ ସିଷ୍ଟମ୍, ହୃଦୟନ୍ତ୍ର ଓ କ୍ୟାନ୍ସର ଭଳି ବିଭିନ୍ନ ରୋଗକୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରିପାରନ୍ତି। ଅନେକ ଅଧ୍ୟୟନରେ ଦେଖାଯାଇଛି ଯେ ଏଗୁଡ଼ିକର ନିରନ୍ତର ବ୍ୟବହାର କ୍ୟାନ୍ସର କେସଗୁଡ଼ିକର ବୃଦ୍ଧି କରୁଛି।
ପରିବେଶ ଉପରେ ପ୍ରଭାବ:
କୀଟନାଶକ ଓ ପୋକାମାରଣା ଔଷଧର ଅପରିମିତ ବ୍ୟବହାର ପରିବେଶକୁ ମଧ୍ୟ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ କରୁଛି। ଏଗୁଡ଼ିକର ଅବଶିଷ୍ଟାଂଶ ମାଟି, ପାଣି ଓ ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଭୟଙ୍କର ପ୍ରଭାବ ପକାଉଛି। ଏଗୁଡ଼ିକ ଜୈବ ବୈଚିତ୍ର୍ୟକୁ ନଷ୍ଟ କରୁଛି। ପ୍ରାକୃତିକ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ବିଘ୍ନିତ କରୁଛି।
ଜୈବିକ କୃଷି ପ୍ରତି ଗୁରୁତ୍ଵ ଆବଶ୍ୟକ:
କୀଟନାଶକ ଓ ପୋକାମାରଣା ଔଷଧର ବ୍ୟବହାରରୁ ମୁକ୍ତ ହେବା ପାଇଁ ଜୈବିକ କୃଷି ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ଵ ଦେବା ଆବଶ୍ୟକ। ଜୈବିକ କୃଷିରେ ରାସାୟନିକ ସାର ଓ କୀଟନାଶକର ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ ନାହିଁ। ଏଥିପାଇଁ ଜୈବିକ ସାର, ଜୈବ କୀଟନାଶକ, ବିକଳ୍ପ ଶସ୍ୟ ଚକ୍ର ଓ ଯୌଗିକ କୃଷି ପଦ୍ଧତିର ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ। ଏହା ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଓ ପରିବେଶ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ନିରାପଦ।
ଜୈବିକ ଖାଦ୍ୟ ଚାହିଦା ବୃଦ୍ଧି:
ଲୋକମାନେ କ୍ରମଶଃ ଜୈବିକ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହୀ ହେଉଛନ୍ତି। ସେମାନେ ଜାଣିପାରିଛନ୍ତି ଯେ ଜୈବିକ ଖାଦ୍ୟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟପ୍ରଦ ଓ ପରିବେଶ ହିତକର। କିନ୍ତୁ ଏହାର ଚାହିଦା ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ ଜୈବିକ କୃଷକମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଅତ୍ୟଳ୍ପ। ସରକାର ଓ ବିଭିନ୍ନ ସଂଗଠନ ଏହି ଦିଗରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି।
ସଚେତନତା ବୃଦ୍ଧି କରିବା:
କୀଟନାଶକର ଅପରିମିତ ବ୍ୟବହାରର କୁପ୍ରଭାବ ବିଷୟରେ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସଚେତନତା ବୃଦ୍ଧି କରିବା ଆବଶ୍ୟକ। ଏଥିପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ୱେଚ୍ଛାସେବୀ ସଂଗଠନ, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ବିଭାଗ ଓ ଗଣମାଧ୍ୟମ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିପାରନ୍ତି। ଲୋକମାନଙ୍କୁ କୀଟନାଶକର ବିପଦ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷିତ କରାଯାଇପାରେ। ଏଥିପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଆୟୋଜନ କରାଯାଇପାରିବ।
ସରକାରୀ ପଦକ୍ଷେପ:
କୀଟନାଶକର ଅପବ୍ୟବହାରକୁ ରୋକିବା ପାଇଁ ସରକାର କଠିନ ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ଆବଶ୍ୟକ। ଏଥିପାଇଁ କୀଟନାଶକ ବ୍ୟବହାରକୁ ସୀମିତ କରିବା, ଲାଇସେନ୍ସ କ୍ରମକୁ କଡ଼ାକଡ଼ି କରିବା, ନିୟମିତ ତଦାରଖୀ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ। ଯେଉଁମାନେ ନିୟମ ଉଲ୍ଲଂଘନ କରିବେ, ସେମାନଙ୍କ ଉପରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ନିଆଯିବ।
ବୈକଳ୍ପିକ ପଦ୍ଧତିଗୁଡ଼ିକୁ ଅନୁସରଣ କରିବା:
କୀଟନାଶକ ବ୍ୟବହାରର ବିକଳ୍ପ ହିସାବରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରାକୃତିକ ଓ ଜୈବିକ ପଦ୍ଧତିଗୁଡ଼ିକୁ ଅନୁସରଣ କରାଯାଇପାରିବ। ଫସଲଚକ୍ର ପଦ୍ଧତି ଦ୍ଵାରା ପୋକ ବିଳମ୍ବିତ ହୋଇପାରିବ। ଜୈବ କୀଟନାଶକ ଓ ପ୍ରାକୃତିକ ସମାଧାନଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇପାରିବ। ଯେପରିକି - ଜଳକୀଟ, ବାୟୋକଣ୍ଟ୍ରୋଲ ଏଜେଣ୍ଟ, ପ୍ରାକୃତିକ ପରାଗ ଏବଂ ପୌଷ୍ଟିକ ଦ୍ରବ୍ୟର ବ୍ୟବହାର। ଏଗୁଡ଼ିକ ହ୍ରାସ କରିବେ କୀଟନାଶକ ବ୍ୟବହାରର ଦରକାର।
ଶିକ୍ଷାଦାନ ଓ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ:
କୀଟନାଶକ ବ୍ୟବହାରରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ବିପଦକୁ କମ୍ କରିବାକୁ ହେଲେ ଶିକ୍ଷା ଓ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଗୁରୁତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିପାରିବ। କୃଷକମାନଙ୍କୁ ସଚେତନ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ। ସେମାନଙ୍କୁ ଜୈବିକ କୃଷି, ବିକଳ୍ପ ପଦ୍ଧତି ଓ କୀଟନାଶକର କୁପ୍ରଭାବ ବିଷୟରେ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଦିଆଯିବା ଆବଶ୍ୟକ। ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳରେ ବିଭିନ୍ନ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଆୟୋଜନ କରି କୃଷକମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷିତ କରାଯାଇପାରିବ। ଏଥିପାଇଁ ସରକାର, ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଓ ଗବେଷଣା କେନ୍ଦ୍ରଗୁଡ଼ିକ ସାମିଲ ହୋଇପାରନ୍ତି।
ଗବେଷଣା ଓ ବିକାଶ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା:
କୀଟନାଶକର ବିକଳ୍ପଗୁଡ଼ିକ ଉପଲବ୍ଧ କରାଇବା ପାଇଁ ଗବେଷଣା ଓ ବିକାଶ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା ଗୁରୁତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ। କୃଷି ବିଜ୍ଞାନୀ ଓ ଗବେଷକମାନେ ନୂତନ ଜୈବ କୀଟନାଶକ, ବିକଳ୍ପ ପଦ୍ଧତି ଓ ସଫଟୱେୟାର ଉପରେ ଗବେଷଣା କରିପାରିବେ। ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକୁ ସରକାର ଓ ଗବେଷଣା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନଗୁଡ଼ିକ ଆଗେଇ ନେଇପାରନ୍ତି। କୃଷକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ନୂଆ ପ୍ରଯୁକ୍ତି ଉପଲବ୍ଧ କରାଯାଇପାରିବ।
ଏହିପରି କୀଟନାଶକର ଅତ୍ୟଧିକ ବ୍ୟବହାର ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ଜୈବିକ ଓ ପ୍ରାକୃତିକ ପଦ୍ଧତିକୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ, ଆମେ କ୍ୟାନ୍ସର ସମେତ ଅନେକ ରୋଗର ବିପଦକୁ କମାଇପାରିବା। ଏଥିପାଇଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ସହଯୋଗ ଆବଶ୍ୟକ। ଆସନ୍ତୁ ଆମେ ସମସ୍ତେ ମିଳିତ ଭାବେ ସୁସ୍ଥ ପରିବେଶ ପ୍ରତି କାମ କରିବା l
ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ -