ମସଲା ହେଉଛି ଏକ ଅର୍ଥକାରୀ ଫସଲ । ଏହି ଚାଷର ଉନ୍ନତିରେ ଦେଶର ଆର୍ଥିକ ଅବସ୍ଥା ଦୃଢ଼ ହୋଇପାରିବ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଖାଦ୍ୟରେ ଏହାର ଏକାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ଏଥିପାଇଁ ଆମକୁ କିଛି କାଟ ଶରେ ବାହାର ଦେଶ। ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିବାକୁ ପଡ଼େ । ଯଦି ଏହି ଚାଷ ପ୍ରଚୁର ମାତ୍ରାରେ ଆମ ରାଜ୍ୟ ତଥା ଦେଶରେ କରାଯାଆନ୍ତା ତାହାଲେ ଆମର ଆର୍ଥିକ ଅବସ୍ଥା ସୁଦୃଢ ହୋଇପାରନ୍ତା ।
ମସଲା ହେଉଛି ଏକ ଅର୍ଥକାରୀ ଫସଲ । ଏହି ଚାଷର ଉନ୍ନତିରେ ଦେଶର ଆର୍ଥିକ ଅବସ୍ଥା ଦୃଢ଼ ହୋଇପାରିବ । ଭାରତ, ଇଜିପ୍ଟ, ଚାଇନା, ଇଣ୍ଡୋନେସିଆ, ମାଲାସିଆ, ମେକ୍ସିକୋ, ତୁର୍କି ଓ ବାଜିଲରୁ ଅଧିକ ପରିମାଣରେ ମସଲା ଉତ୍ପାଦିତ ହୁଏ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦେଶର ମସଲା ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ଅଧିକ ମସଲା ଉତ୍ପାଦିତ ହେଉଥିବା ଦେଶରୁ ଅନ୍ୟ ଦେଶମାନେ ମସଲା ଆମଦାନୀ କରନ୍ତି । ଇଂଲଣ୍ଡ, ଇରୋପ, ଜାପାନ, ପୂର୍ବ ଏସିଆ ଓ ମଧ୍ୟ ପୂର୍ବ ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ବେଶି ମସଲା ଆମଦାନୀ କରିଥାନ୍ତି । ଆମ ଦେଶ ଭାରତରୁ ପ୍ରାୟ ୧୨୦ ଟି ଦେଶକୁ ମସଲା ରପ୍ତାନି କରାଯାଏ । ଇଂଲଣ୍ଡ, ଇରୋପ ଓ ଜାପାନ ଭାରତରୁ ଅଧିକ ମସଲା ଆମଦାନୀ କରିଥାନ୍ତି । ଭାରତର ମସଲା ଚାହିଦା କାହିଁ କେଉଁ ଦିନରୁ ରହିଆସିଛି । ବେଦ, ବାଇବେଲ, କୋରାନରେ ଭାରତର ମସଲା ବିଷୟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା ହୋଇଥିବା ନଜିର ରହିଛି । ଏହା ସହିତ ଯଜୁର, ଶାମା ଓ ଅର୍ଥବ ଏହି ତିନି ବେଦରେ ମଧ୍ୟ ଭାରତୀୟ ମସଲା ବିଷୟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା ରହିଛି । ଅଦା, ହଳଦି, ରସୁଣ, ପିଆଜ, ଗୋଲମରିଚ, ଧନିଆ, ପ୍ରଭୃତି ମସଲା ବିଷୟରେ ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଛି । ଚାଷ ଭିତରେ ମସଲା ହେଉଛି ଏକ ମୁଖ୍ୟ ଚାଷ ।
ମସଲା ଆମଦାନୀ ଓ ରପ୍ତାନି:
ଭାରତର ମସଲାର ଉତ୍ପାଦିତ ଅଧିକ ହେଉଥିବାରୁ ୧୯୮୭ ମସିହାରେ ଦ ସ୍କାଇସେସ୍ ଅଫ୍ ବୋର୍ଡ଼, ଇଣ୍ଡିଆ ଖୋଲାଯାଇଥିଲା। ଏହି ବୋର୍ଡ ଅନୁସାରେ, ମସଲା ଆମଦାନୀ ଓ ରପ୍ତାନି କରାଯାଏ । କିନ୍ତୁ ଏବେ ଧୀରେ ଧୀରେ ମସଲାର ଉତ୍ପାଦନ ଭାରତରୁ ହ୍ରାସ ପାଇବାରେ ଲାଗିଛି । ଚାଷୀମାନେ ଏହାକୁ ବେଶି ଚାଷ କରୁନାହାଁନ୍ତି । ଚାଷ କରୁଥିଲେ ବି ଆଗ ଭଳି ଏହାର ଉତ୍ପାଦନ ଭଲ କରିପାରୁନାହାଁନ୍ତି । ଅନୁନ୍ନତ ଚାଷ ପ୍ରଣାଳୀ, ଫସଲରେ ପୋକ ଲାଗିବା, ପାଣି ସମସ୍ୟା ଓ ଚାଷୀ ଉପଯୁକ୍ତ ଲାଭ ନ ପାଇବା ଯୋଗୁଁ ଏହି ଚାଷର ଚାହିଦା କମିଗଲାଣି। କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଖାଦ୍ୟରେ ଏହାର ଏକାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି ।
ତେଣୁ ବାହାର ଦେଶରୁ ବିଭିନ୍ନ ମସଲାକୁ ଆମଦାନୀ କରିବାକୁ ପଡୁଛି । ଭାରତ ଆଗରୁ ୧୨୦ ଟି ଦେଶକୁ ମସଲା ରପ୍ତାନି କରୁଥିଲା ଆମ ଦେଶର ଉତ୍ତରାଞ୍ଚଳରୁ ଅଧିକ ପରିମାଣରେ ଲଙ୍କା, ଅଦା ଓ ହଳଦି ରପ୍ତାନି କରାଯାଏ । କିନ୍ତୁ ଏବେ ଏହି ଦେଶ ଅଧିକ ଲଙ୍କା, ଅଦା ଓ ହଳଦି ଅଧିକ ଉତ୍ପାଦନ କ୍ଷେତ୍ରରେ କେତେକ ସମସ୍ୟା ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଛି । ବିଶେଷ କରି ଆମ ଦେଶର ମାର୍କେଟିଙ୍ଗ ପଦ୍ଧତି ବହୁତ ଖରାପ । ମସଲାର ବଜାର ଚାହିଦା ଭଲ ରହିଥିଲେ ବି ଚାଷୀ ସିଧାସଳଖ ଭାବେ ଖାଉଟିଙ୍କଠୁ ଅର୍ଥ ପାଇପାରେ ନାହିଁ । ବେପାରୀମାନେ ଚାଷୀଙ୍କଠୁ କମ୍ ଅର୍ଥରେ ମସଲା କିଣି ଚଢ଼ା ମୂଲ୍ୟରେ ବିକ୍ରି କରନ୍ତି । ଯାହା ଫଳରେ ଚାଷୀ ଉପଯୁକ୍ତ ଲାଭ ଉଠାଇପାରୁ ନାହିଁ । ଏଥିପାଇଁ ସେ ଚାଷ କ୍ଷେତ୍ରରୁ ଦୂରେଇ ଆସୁଛି ।
ବିଶ୍ଵ ବଜାରରେ ଭାରତର ମସଲା ଚାହିଦା:
ଯଦିଓ ଆମ ଦେଶରେ ମସଲା ଚାଷର ଚାହିଦା ରହିଛି, କିନ୍ତୁ ଉପଯୁକ୍ତ ପରିମାଣରେ ବୃଦ୍ଧି ହେଉନାହିଁ। ବିଶ୍ଵର ସବୁ ଦେଶ ତୁଳନାରେ ଆମ ଦେଶର ଉତ୍ପାଦନ ଉପରେ ଦୃଷ୍ଟି ପକାଇଲେ ଜଣାପଡୁଛି, ଆବଶ୍ୟକ ଅନୁସାରେ ମସଲା ଉତ୍ପାଦନ ବୃଦ୍ଧି ହେଉନାହିଁ । ବିଶ୍ଵ ବଜାରରେ ଭାରତର ମସଲା ଚାହିଦା ମାତ୍ର ୨୩ ଶତକଡ଼ା ଭାଗ ରହୁଛି। ଗୋଲମରିଚ ମାତ୍ର ୨୫୩୦ ଶତକଡ଼ା ଉତ୍ପାଦନ କରାଯାଉଛି । ଅଦା ୩୫ ଶତକଡ଼ା, ହଳଦି ପ୍ରାୟ ୯୦ ଶତକଡ଼ା ଉତ୍ପାଦନ ରହିଛି । ଭାରତର କେରଳରେ ଗୋଲମରିଚ ୯୬ ଶତକଡ଼ା, ଧନିଆ ୫୩ ଶତକଡ଼ା, ଅଦା ୨୫ ଶତକଡ଼ା ଉତ୍ପାଦନ ରହିଛି। ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶରେ ଲଙ୍କା ଓ ହଳଦି ୪୯ ଶତକଡ଼ା ଓ ୫୭ ଶତକଡ଼ା ରହିଛି । ୧୯୯୭-୯୮ ଓ ୨୦୦୧-୨୦୦୨ ମଧ୍ୟରେ ମାତ୍ର ୧.୨ ୦ ଶତକଡ଼ା ରପ୍ତାନି ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି । ସର୍ବେରୁ ଜଣା ପଢ଼ିଛି, ୧୯୯୯-୨୦୦୦ରେ ୮୮୪.୮୮ କୋଟି ଟଙ୍କାର ଗୋଲମରିଚ ରପ୍ତାନି କରାଯାଇଥିବାବେଳେ ୨୦୦୦ - ୨୦୦୧ ମସିହାରେ ମାତ୍ର ୩୨୬, ୩୩ କୋଟି ଟଙ୍କାର ଗୋଲମରିଚ ରପ୍ତାନି କରାଯାଇଛି । ୧୯୯୯ – ୨୦୦୦ରେ ୨୫୦.୬୫ କୋଟି ଟଙ୍କାର। ଲଙ୍କା ରପ୍ତାନି ହୋଇଥିବାବେଳେ ୨୦୦୦-୨୦୦୧ରେ ୧୯୫, ୨୩ କୋଟି ଟଙ୍କାର ରପ୍ତାନି ହୋଇଥିଲା । ୧୯୯୯ – ୨୦୦୦ରେ ୩୦.୬୦ କୋଟି ଟଙ୍କାର ଅଦା ରପ୍ତାନି ହୋଇଥିବାବେଳେ ୨୦୦୦ - ୨୦୦୧ ମସିହାରେ ୨୨.୯୫ କୋଟି ଟଙ୍କାର ଅଦା ରପ୍ତାନି ହୋଇଥିଲା। ସେହିପରି ହଳଦି ୧୨୧.୬୮ କୋଟି ଟଙ୍କାରୁ ହ୍ରାସ ପାଇ ୯ ୧.୦.୬ କୋଟି ଟଙ୍କାର ହଳଦି ୨୦୦୦୨୦୦୧ ମସିହାରେ ରପ୍ତାନି ହୋଇଥିଲା । ଏହିପରି ସବୁ ମସଲାର ଉତ୍ପାଦନ ହ୍ରାସ ପାଇବାରେ ଲାଗିଛି । ମସଲା ହେଉଛି ଅର୍ଥକାରୀ ଫସଲ । ମସଲା ଉତ୍ପାଦନ ବୃଦ୍ଧି ଘଟିଲେ ଦେଶର ଆର୍ଥିକ ଅବସ୍ଥା ସୁଦୃଢ଼ ହେବ ନିଶ୍ଚିତ । କିନ୍ତୁ ଏପରି ଉତ୍ପାଦନ ହ୍ରାସ ପାଇବାର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର କାରଣ ରହିଛି । ଉନ୍ନତମାନର ବିହନର ଅଭାବ, ଆଧୁନିକ ପ୍ରଣାଳୀରେ ଚାଷ ପଦ୍ଧତି ଚାଷୀଙ୍କୁ ଭଲ ଜଣାନାହିଁ, ପାଣିପାଗ ପରିବର୍ତ୍ତନରେ ଚାଷ ଭଲ ହୁଏ ନାହିଁ, ଫସଲରେ ପୋକ ଲାଗିବା ଓ ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟରେ ସାର ପ୍ରୟୋଗ ନକରିବା ଏବଂ ପାଣିର ଅଭାବ ଯୋଗୁଁ ଏହି ଚାଷ ଭଲ ହେଉନାହିଁ । ଏତଦବ୍ୟତୀତ ଚାଷୀ ତାର ଉତ୍ପାଦନ ଅନୁଯାୟୀ ଲାଭ ପାଇପାରେ ନାହିଁ । ଖାଉଟି ଚଢ଼ା ଦରରେ କିଣୁଥିବାବେଳେ ଚାଷୀ ସେହି ମୂଲ୍ୟ ପାଇପାରେ ନାହିଁ । ଏହା ଦ୍ଵାରା ଚାଷୀ କମ୍ ଅର୍ଥରେ ଅଧିକ ପରିଶ୍ରମ କରିବାକୁ ଚାହୁଁନି । ସେଥିପାଇଁ ସେ ଚାଷ କ୍ଷେତ୍ରରୁ ମୁହଁ ବୁଲାଉଛି । ଉତ୍ପାଦନ ହ୍ରାସର ଏହା ହେଉଛି ମୁଖ୍ୟ କାରଣ । ଏହା ଉପରେ ଦୃଷ୍ଟି ଦିଆଯାଇ ଯଦି ଚାଷୀକୁ ତା' ପରିଶ୍ରମର ଉପଯୁକ୍ତ ଅର୍ଥ ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଆନ୍ତା ଓ ଉନ୍ନତମାନର ବିହନ ସାଙ୍ଗକୁ କୀଟନାଶକ ଔଷଧ, ସାର ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଆନ୍ତା, ତେବେ ଚାଷୀମାନେ ମସଲା। ଚାଷ ଅଧିକ କରନ୍ତେ । ଏହି ଚାଷ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ଆମ ଦେଶ ଆର୍ଥିକ ଅବସ୍ଥା ସୁଦୃଢ଼ ହୋଇପାରନ୍ତା ।
ଆମ ମସଲା, ଆମ ଚାଷ: ଏକ ବିହଙ୍ଗାବଲୋକନ