ଆଜିକାଲି ଟିକିଏ ସମ୍ମାନ ପାଇବା ପରେ ଲୋକେ ନିଜ ମୂଳତ୍ବକୁ ଭୁଲିଯାଉଛନ୍ତି । ହେଲେ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ସମ୍ମାନ ଅଛି ଆଉ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ବି । ମାତ୍ର ଭୁଲି ନାହାନ୍ତି ନିଜର ପୁରୁଣା ପରମ୍ପରା । ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଚଣା ବିକ୍ରି କରି ଏବେ ପୁଣି ଚର୍ଚ୍ଚାକୁ ଆସିଛନ୍ତି ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ହଳଧର ନାଗ(Padma Shri Haldhar Nag) । ଜୀବନ ଜୀବିକା ସହ ଅତିତକୁ କେବେ ଭୁଲି ପାରିନାହାଁନ୍ତି ହଳଧର ।
ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ପୁରସ୍କାରରେ ସମ୍ମାନିତ ହେବା ପରେ ବି ବଦଳି ନାହିଁ ପୁରୁଣା ପରମ୍ପରା । ଲୋକଙ୍କୁ ନିଜର ହାତରନ୍ଧା ରାଗ ଚଣା ତରକାରୀ ଖୁଆଇଛନ୍ତି ହଳଧର ନାଗ(Padma Shri Haldhar Nag) । ବରଗଡ଼ ଜିଲ୍ଲା ଘେଁସ ଜମିଦାରଙ୍କ ଜମିଦାରୀ ସମୟରୁ ରାଜବାଟିରେ କାହିଁ କେଉଁ କାଳରୁ ପାଳନ ହୋଇଆସୁଛି ରଥଯାତ୍ରା । ତେବେ ଏହି ଅବସରରେ ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ହଳଧର ନାଗ(Padma Shri Haldhar Nag) ଚଣା ରାନ୍ଧି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଖୁହାଇଥାନ୍ତି ।
ରାଗଚଣା ବା ଘୁଗୁନି ବିକ୍ରୀ କରି ପେଟପାଟଣା କରୁଥିଲେ ହଳଧର ନାଗ । ପରେ ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ଭଳି ଜାତୀୟ ସମ୍ମାନ ପାଇଲା ପରେ ମଧ୍ୟ ନିଜର ପୁରୁଣା ବ୍ୟବସାୟ ବନ୍ଦ କରିନାହାନ୍ତି ହଳଧର । ପଦ୍ମଶ୍ରୀଙ୍କ ହାତରୁ ରାଗଚଣା ଖାଇବା ପାଇଁ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରବଳ ଭିଡ ଜମେ ।
ଚଣା ବିକ୍ରି କରି ଯାହା ଦି ପଇସା ମିଳେ, ସେଥିରେ ବାପ ମାଆ ଛେଉଣ୍ଡ ପିଲାଙ୍କୁ କାମରେ ଲଗାଇଥାନ୍ତି ହଳଧର । ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ମିଳିବାପରେ ସେ ଯେଉଁ ଟଙ୍କା ପାଉଛନ୍ତି, ତାକୁ ଦଳିତ ଅନାଥ ପିଲାଙ୍କୁ ପାଠ ପଢାରେ ଖର୍ଚ୍ଚ କରିଦେଉଛନ୍ତି ହଳଧର ନାଗ ।
ବରଗଡ଼ ଜିଲ୍ଲାର ଘେଁସଠାରେ ୧୯୫୦ ମସିହା ମାର୍ଚ ୩୧ରେ ହଳଧର ନାଗଙ୍କ ଜନ୍ମ । ମାତା ଗୁରୁବାରୀ ଓ ପିତା ଭଜ ନାଗଙ୍କ ୫ପୁଅ ଓ ୧ଝିଅଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ, ହଳଧର ସର୍ବ କନିଷ୍ଠ । ଦିନମଜୁରିଆ ପିତା ଭଜନାଗ, ପୁଅ ହଳଧରଙ୍କୁ ମାତ୍ର ୩ୟ ଶ୍ରେଣୀ ଯାଏଁ ପାଠ ପଢେଇ ପାରିଥିଲେ । ହଳଧର ପିଲାବେଳେ ଘେଁସର ପ୍ରାଥମିକ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ସେ ଜଣେ ପାଣି ଭାରୁଆ ଭାବେ କାମ କରୁ ଥିଲେ ।
ଗୋଲମରିଚ ଚାଷ ଦେଇଥିଲା ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ସମ୍ମାନ
ମାତ୍ର ୧୦ବର୍ଷ ବୟସରୁ ହଳଧର ନିଜ ପିତାମାତାଙ୍କୁ ହରେଇଥିଲେ । ନିଜ ଗୁଜୁରାଣ ମେଣ୍ଟାଇବା ପାଇ ସେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ହତାରେ ଏକ ତେଜରାତି ଦୋକନ କରି ଗୁଜୁରାଣ ମେଣ୍ଟାଉ ଥିଲେ । ସେଇଠି ଶିକ୍ଷକମାନେ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପଢାଇବା ସମୟରେ ତାକୁ ଶୁଣି ଓ ମନେରଖି ହଳଧର ନିଜେ ନିଜେ ଅଭ୍ୟାସ କରୁଥିଲେ ।
ଶିକ୍ଷାରୁ ବଞ୍ଚିତ ହଳଧରଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନାରେ କେବେ ବାଧା ଆସିନାହିଁ । ଆରମ୍ଭରୁ ସମ୍ବଲପୁରୀ ଲୋକ କାହାଣୀ ଲେଖୁଥିବା ହଳଧର, ୧୯୯୦ ମସିହାରେ ନିଜ ପ୍ରଥମ କବିତା "ଧୋଡୋ ବରଗଛ୍" ଲେଖିଥିଲେ । ନିଜର ଅନୁଭୁତିକୁ ପାଥେୟ କରି ସେ ଲେଖିଛନ୍ତି ଅନେକ ଲୋକକାବ୍ୟ । ସମ୍ବଲପୁରୀ ଭାଷାରେ ତାଙ୍କର ଅନେକ କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ମୁଳକ କାବ୍ୟ ଅଛି । ତାଙ୍କ ରଚନା ମଧ୍ୟରୁ "ମହାସତୀ ଉର୍ମିଳା" ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ବୋଲି ହଳଧର ମନେ କରନ୍ତି ।